ศิลปกรรมในวิทยานิพนธ์ศิลปมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร พ.ศ 2546

แนวคิด

วิทยานิพนธ์ระดับศิลปมหาบัณฑิตนี้ เป็นการสร้างสรรค์ภาพพิมพ์หินเรื่อง “ การ เคลื่อนไหวกับความรู้สึก” ที่มีแนวความคิดที่เกิดจากความประทับใจในลีลาการเคลื่อนไหวของแมว จึงทําให้ข้าพเจ้าสังเกตและเห็นในความสวยงาม อันได้แก่ กริยาท่าทาง ร่องรอยการขีดข่วน ที่ มีความรวดเร็วว่องไวทําให้ข้าพเจ้านึกถึงการใช้พู่กันแบบจีน เช่น การใช้ฝีแปรแห้ง,การหยดน้ำ หมึก,การสลักภู่กัน เป็นต้น ให้เกิดเป็นรูปทรงอิสระ นํามาใส่จินตนาการและอารมณ์ความรู้สึกต่างๆ ของข้าพเจ้าที่เกิดขึ้นในเวลาขณะนั้น เช่น เวลาที่ดีใจ สนุกสนาน เวลาเศร้า โดยแทนค่าของสี เส้น น้ำหนักที่มีลักษณะต่างกันที่แตกต่าง ทั้งยังตัดทอนลดทอนรูปทรงที่เห็นตามธรรมชาติให้ เหลือเพียงเคล้าโคลงของเรื่องที่ต้องการนําเสนอ
ในโครงการออกแบบภาพประดับห้องโถงโรงแรมอินเตอร์คอนติเนนตัลกรุงเทพฯ นี้ ข้าพเจ้าได้ศึกษาและสรุปผลถึงบทบาท หน้าที่ การให้บริการรวมไปถึงผลด้านการออกแบบพบว่า โรงแรมแห่งนี้มีหน้าที่ให้บริการลูกค้าที่ส่วนใหญ่เป็นชาวต่างประเทศ ที่มายังประเทศไทยเพื่อมาท่องเที่ยวหรือมาเพื่อติดต่อธุรกิจ และลักษณะของการออกแบบภายในห้องโถงโดยกําหนดพื้นที่ว่างให้กายเป็นพื้นที่ใช้สอยในส่วนต่างๆ เช่น จุดประชาสัมพันธ์,ที่นั่งพักรับรอง,ร้านอาหาร เป็นต้น และบริเวณจุดประชาสัมพันธ์และที่พักรับรองนี้เอง ข้าพเจ้าจึงต้องการนําผลงานสร้างสรรค์เข้าไปติดตั้งตามความยาวของกําแพง 10 เมตร และที่พักคอยที่มีความยาว 11 เมตร แสดงจังหวะ มิติการเคลื่อนไหวของน้ำหนักสี และเรื่องราวของความเป็นตะวันออกที่ควบคู่ไปกับแนวตะวันตก ทั้งยังส่งเสริมคุณค่าทางกายภาพและสุนทรียภาพให้เกิดผลกับสถานที่ของผลงานสร้างสรรค์ภาพพิมพ์หินเรื่อง “ การเคลื่อนไหวกับความรู้สึก”